gecenin bi yarısında birisine Hazarın Sahilinde'yi tekrar buldurdum (bulmak da ne tuhaf fiil); ıslıkladığını söylüyor. gece gece buldurucu bir insan olmakla övündüm ben de.
şimdi düşündüm de işte hafıza denen şey böyle çalışıyor, misal toprağa kazmayı vuruyorsun petrol fışkıyor (bok fışkırır o ayrı) sonra durduramıyorsun (bak şimdi de aklıma Zeki-Metin'in böyle bir filmi vardı, o geldi. gerçi onlar kazma vurmuyorlardı filmde). demek ki esas olarak ihtiyaç sadece kazmaya. kazmayı doğru yere vurmak sonra geliyor (her yerden petrol çıkacak değil herhalde). neyse işte öyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder