corvus... karga yani...

kargalara olan sevgimi hiç saklamadım. çok severim. favori üç kuşumun ilk sırasındadırlar zaten (ötekiler serçe, martı). üzerlerine okuyunca insanın daha da hayran olmaması işten değildir kargaya. sosyaldirler, kabile halinde yaşarlar, kendilerinden olana saldırılınca bir araya gelirler, kindardırlar, unutmazlar, hatırlar... üstelik hayvanlar aleminin gizli zekisidirler (la fontaine'in o denyo masalına inanmayın); alet edevat kullanma becerileri şempanzelerle yarışır.

haber şu:

"Fatih’teki İstanbul Emniyet Müdürlüğü'ne 150 metre uzaklıktaki Hocaüveyz Mahallesi’nde, 10 günde 30’dan fazla karga ölüsü bulundu.

Karga ölülerinde saçma izlerine rastlanması mahallede tüfekli birinin sistemli olarak karga avladığı görüşünü güçlendirdi... Mahalleliye göre çoğunlukla Kocasinan Caddesi’ndeki Koca Korkut Otoparkı’nda bulunan ölü kargalar, çevrede oturan biri tarafından av tüfeği ya da saçma atan havalı tüfekle öldürülüyor... Hayvan haklarını savunan derneklere başvurduklarını belirten su bayii Arif Taşar, “Polisten yardım istedik ama bize kargaları öldürenin nereden ateş ettiğini ve eşgalini sordu. ‘Bilmiyoruz’ deyince de ‘Yapabileceğimiz bir şey yok’ dedi” diye konuştu."

o havalı tüfeği sıkan dallama kargaları tanımıyor burası kesin. zira şahsen onları tanımlamak gerekse şöyle derim: "karga, kendisine çarpan arabanın plakasını alan hayvandır." üstelik mitolojide derler ki, ruhları cehenneme götürme işi de onlarındır...

hasılı, karga kanını yerde bırakmaz. bunu bilir, bunu söylerim...