muhasebe

peki, şudur:
ilk altı ayı maddi anlamda iyiydi, çok iyi değildi ama iyiydi. bir türlü nihayetlenemeyen fener procesi kötü bir iş de olmadı üstelik. yarattığı fiziki yorgunluk ise fenaydı; mühim değil. fener işinin bittiği sonraki altı ay için bir tür kabus diyebiliriz; sürekli yazmam, sürekli çalışmam gerekti (yazı meselesi üzerine ayrıca yazmak gerek) zira. çok az uyudum, kendime o kadar da dikkat etmedim; az uyumayı, dikkat etmemeyi sürdürüyorum.

maneviyatımız yılın başında iyiydi, yılın ortasını geçerken şahaneydi, yılın sonunda boktan bi haldeydi. sinir yıpranması, insana dair büyük hayal kırıklıkları... manevi yorgunluğumuz bakiye olarak duruyor. daha iyi olacağına dair büyük bir inancım yok, sadece "belki".

büyük umutları, hayalleri geride bırakalı epey zaman oluyor zaten sadece biraz daha "iyi" bir adam olmayı becerebilirsek ("iyi adam ne ki" falan diye felsefi soruşturmalara pas atacak olan olursa, "herkesin iyisi kendine" derim. sevmiyorum bloglarda sayfalarca felsefik felsefik yazıları) 2008'de kendi adımıza kârdayız demektir. tabii sayısal loto'yu da bulursak, "durma" imkânlarımız artar ki ne güzel olur...