.jpg)
kişisel gelişim kitaplarına hiç inanmam ben. zaten adında meymenet yok, "kişisel gelişim". geliştirilen kişiselliğin falan değil; bilgeliğin yollarını, daha "presentıbıl" bir insan olmayı anlatan metinlerin tamamı aslında "kendinizi nasıl daha iyi pazarlarsınız"dan ibaret. "kendini pazarlamak" ne önemli... kendini satmak ne de esaslı iş...
dünyanın kötü olmadığına kendimizi ikna etmek zor, tamam, ama en azından kendimizi pazarlamadan da manalı olmanın olanaklarını aramaktan vazgeçmemek lazım. o kötülüğe uymamak lazım. ille bi şey satmak gerekiyorsa da dünyanın anasını satmak lazım...
ps. nirvana versiyonu daha iyidir allah için ama bowie şarkısı ne de olsa....
4 yorum:
bir de, bir romanın son cümlesi olarak: "tanrılardan kim satın aldı bu toprakları?"vardır...
c.
sadece inanmamak değil rahatsız edici de buluyorum kişisel olarak...
Nirvana'dan tercih ederim onu, bak bira kokusu bile geldi...
yaw biz istesek de istemesek de böyle yayınlar var okumuş cahillere hitabeden... mesela ferrarisini satan bilge! lan bilge dediğin adam bağışlar malını mülkünü bu ne salaklık böyle bu herif ben bilge oldum diyor hâlâ mal mülk peşinde ferrarisini satmışmış iyi halt ettin.. olm bilge olup dünyadan elini eteğini çekeceksen herşeyden vazgeçeceksin satmak de nesin a embesil... (bir de hep o ikili terimi duydukça aklıma şöyle bir tamamlama cümlesi geliyor; kişisel gelişim... bir moka benzemedi ben bir daha ki sefere grupla geleceğim :) )
onaltıkırkaltı azizim,
bu mevzuda şurada bir şey demişim vakti zamanında, hala arkasındayım:)
Yorum Gönder