tatilde "homo ludens"

"huizinga"... kafamda başka şey yok. "huizinga"... hatırlamaya çalışıyorum, yok, "neydi bu?". "huizinga"... bir isim ama kimin ismi? "huizinga"... nereden biliyorum? "huizinga"... uyanık uyanık görülen bir kabus.

bu, çok sonra bir kere de, yataktan kalktığımda aklım bana sadece "el medinetül fazıla" deyip, başka şey demezken oldu. uykudan uyanınca kafasının çalışmaya başladığını hisseder ya insan, işte tam o anda insanın aklına saplanıp kalan bir şeyler.


günlerce "kimdi bu, kimdi bu, neydi bu, neydi bu" diye kafamda dolandı huizinga (o zamanlar internet de yok!). sonra bir gün konur sokak'taki dost'ta dolanırken (ne güzel kitabeviydin sen) çaaaat diye karşıma çıkverdi "homo ludens" (çok da güzel kitaptır, yıllar sonra Antalyaspor-Antalya'da Spor işini yaparken çok yararı oldu). huizinga muamması böylece çözüldü. "el medinetül fazıla" meselesini çözmek ise kitabı zaten bildiğimden, nispeten kolay oldu.

biliyoruz, bilinçaltı ne zaman kabaracağı belli olmayan bir denizdir. onu dinlendirmek mümkün olmayacağına göre bedeni, zihni dinlendirmek de bir alternatif olabilir. yine de esas olarak tatilin bir yanılsama olduğunu unutmadan...