teki kaybolmuş çorapların nereye gittiğine dair bir fikrim yok. fakat tek çorapları atmama gibi bir huyum var. bir gün eşlerinin bir yerden çıkacağına duyduğum inançtan ziyade fazla uzaklaşmış olamayacaklarını bilmemden kaynaklı.
nitekim günlerrrr sonra, çıktıkları uzun yurtdışı seyahati tamamlayıp eve dönen ailenin haylaz çocukları misali ama çamaşırlığın en dibinden ama çekmecenin ücra köşelerinden ortaya çıkıp tekrar eşleşen çorapları giymek sadece verdiği muzafferane duyguyla değil, "yeni bir çift çorabım oldu" duygusu yarattığı için de güzel.
yok, resimdeki çoraplar benim değil...
1 yorum:
aç parantez, tatilden donen corabin hala cillop gibi yepisyeni, evdekinin de yikanmaktan agarmis olmasi ve yanyana geldiklerinde, onlar icin artik hic bir seyin eskisi gibi olmamasi da pek anlamlidir, kapa parantez
Yorum Gönder